εξαστώος

ἑξαστῷος, -ον (Μ)

(για οικοδόμημα) αυτός που έχει πολλές στοές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξα- < ἕξ (πρβλ. εξάγραμμα) + στῳά, δ. γραφ. τού στοά].